STREFA ODBIORCY CIEPŁA » NAJCZĘŚCIEJ ZADAWANE PYTANIA
NAJCZĘŚCIEJ ZADAWANE PYTANIA
| NAJCZĘŚCIEJ ZADAWANE PYTANIA |
 |
1. Kto może wystąpić o przyłączenie danego obiektu do sieci ciepłowniczej MPEC?
Z wnioskiem o przyłączenie obiektu do miejskiego systemu ciepłowniczego (sieci ciepłowniczej MPEC) może wystąpić każdy, kto posiada tytuł prawny do obiektu (właściciel budynku, zarząd lub zarządca wspólnoty mieszkaniowej, zarząd spółdzielni mieszkaniowej), do którego ma być dostarczane ciepło.
Warunkiem wszczęcia procedury przyłączeniowej zmierzającej do określenia możliwości technicznych, prawnych, możliwego terminu przyłączenia danego obiektu do systemu ciepłowniczego itd. jest złożenie przez zainteresowanego w naszym przedsiębiorstwie "Wniosku o przyłączenie obiektu do sieci ciepłowniczej". Wniosek taki można otrzymać w siedzibie naszego przedsiębiorstwa, pobrać z naszej witryny internetowej i wydrukowany oraz wypełniony złożyć w sekretariacie naszego przedsiębiorstwa, jak również wypełnić wniosek w formie elektronicznej. Odpowiedni formularz znajduje się na naszej stronie.
W przypadku dodatkowych pytań, konieczności uzyskania wyjaśnień lub pomocy przy wypełnieniu wniosku, pomocą służą Państwu pracownicy Działu Rozwoju i Inwestycji naszego przedsiębiorstwa.
Warunkiem wszczęcia procedury przyłączeniowej zmierzającej do określenia możliwości technicznych, prawnych, możliwego terminu przyłączenia danego obiektu do systemu ciepłowniczego itd. jest złożenie przez zainteresowanego w naszym przedsiębiorstwie "Wniosku o przyłączenie obiektu do sieci ciepłowniczej". Wniosek taki można otrzymać w siedzibie naszego przedsiębiorstwa, pobrać z naszej witryny internetowej i wydrukowany oraz wypełniony złożyć w sekretariacie naszego przedsiębiorstwa, jak również wypełnić wniosek w formie elektronicznej. Odpowiedni formularz znajduje się na naszej stronie.
W przypadku dodatkowych pytań, konieczności uzyskania wyjaśnień lub pomocy przy wypełnieniu wniosku, pomocą służą Państwu pracownicy Działu Rozwoju i Inwestycji naszego przedsiębiorstwa.
2. Jakie koszty ponosi Odbiorca przyłączający swój obiekt do sieci ciepłowniczej?
Ustalenia dotyczące podziału kosztów oraz zakresu robót prowadzonych przez MPEC dokonywane są na etapie uzgadniania warunków przyłączenia obiektu do sieci ciepłowniczej.
W chwili obecnej, Odbiorca ponosi koszty zakupu i wykonania, ewentualnie przystosowania instalacji odbiorczej centralnego ogrzewania i/lub ciepłej wody użytkowej wewnątrz budynku oraz instalacji odbiorczej w poszczególnych lokalach. Pozostałe koszty związane z przyłączeniem do sieci obiektu Odbiorcy ponosi MPEC. W niektórych, uzgodnionych z Odbiorcą przypadkach, Odbiorca sam dokonuje zakupu urządzeń węzła cieplnego. Zwiększone koszty inwestycji rekompensowane są jednak niższymi bieżącymi opłatami za ciepło, wynikającymi z zaklasyfikowania obiektu Odbiorcy do grupy taryfowej oznaczonej w taryfie dla ciepła jako grupa "O - p".
W chwili obecnej, Odbiorca ponosi koszty zakupu i wykonania, ewentualnie przystosowania instalacji odbiorczej centralnego ogrzewania i/lub ciepłej wody użytkowej wewnątrz budynku oraz instalacji odbiorczej w poszczególnych lokalach. Pozostałe koszty związane z przyłączeniem do sieci obiektu Odbiorcy ponosi MPEC. W niektórych, uzgodnionych z Odbiorcą przypadkach, Odbiorca sam dokonuje zakupu urządzeń węzła cieplnego. Zwiększone koszty inwestycji rekompensowane są jednak niższymi bieżącymi opłatami za ciepło, wynikającymi z zaklasyfikowania obiektu Odbiorcy do grupy taryfowej oznaczonej w taryfie dla ciepła jako grupa "O - p".
3. Ile kosztuje ciepło dostarczane z sieci ciepłowniczej MPEC?
Wysokość cen i stawek opłat za ciepło oraz usługi przesyłowe zawarta jest w obowiązującej, zatwierdzanej przez Prezesa URE taryfie dla ciepła.
Ogólnie rzecz ujmując, na wysokość opłat związanych z ogrzewaniem obiektu składają się tzw. opłaty stałe (płatne przez cały rok w jednakowej wysokości, uzależnione od wielkości i kubatury ogrzewanego obiektu których pochodną jest wielkość zamówionej mocy cieplnej) oraz opłaty zmienne (uzależnione od ilości zużytego ciepła w danym miesiącu - okresie rozliczeniowym). Jednak faktura za ciepło może obejmować również kilka dodatkowych pozycji (np. czynsz za najem pomieszczenia węzła, opłata za ubytki ciepła, tzw. "opłata zastępcza", itd.).
Jeżeli chcielibyście Państwo uzyskać więcej szczegółowych informacji o opłatach wchodzących w skład ostatecznej ceny za ciepło oraz sposobie ich obliczania - zapraszamy na naszą podstronę dotyczącą zasad rozliczeń za dostarczone ciepło oraz podstronę, na której zamieściliśmy szczegółowy opis poszczególnych pozycji zamieszczonych w fakturach za ciepło.
Ogólnie rzecz ujmując, na wysokość opłat związanych z ogrzewaniem obiektu składają się tzw. opłaty stałe (płatne przez cały rok w jednakowej wysokości, uzależnione od wielkości i kubatury ogrzewanego obiektu których pochodną jest wielkość zamówionej mocy cieplnej) oraz opłaty zmienne (uzależnione od ilości zużytego ciepła w danym miesiącu - okresie rozliczeniowym). Jednak faktura za ciepło może obejmować również kilka dodatkowych pozycji (np. czynsz za najem pomieszczenia węzła, opłata za ubytki ciepła, tzw. "opłata zastępcza", itd.).
Jeżeli chcielibyście Państwo uzyskać więcej szczegółowych informacji o opłatach wchodzących w skład ostatecznej ceny za ciepło oraz sposobie ich obliczania - zapraszamy na naszą podstronę dotyczącą zasad rozliczeń za dostarczone ciepło oraz podstronę, na której zamieściliśmy szczegółowy opis poszczególnych pozycji zamieszczonych w fakturach za ciepło.
4. Czy mogę zrezygnować z ogrzewania z sieci ciepłowniczej MPEC?
Oczywiście. Każdy Odbiorca ciepła (osoba posiadająca zawartą z MPEC umowę sprzedaży ciepła) może w dowolnym momencie rozwiązać umowę zawartą z naszym przedsiębiorstwem i tym samym zrezygnować z ogrzewania swojego obiektu z miejskiego systemu ciepłowniczego. Termin i warunki wypowiedzenia oraz związane z tym faktem obowiązki stron umowy ujęte są w treści umowy sprzedaży ciepła. Różnice pomiędzy Odbiorcami w tym zakresie związane są najczęściej z ustaleniami poczynionymi na etapie przyłączania obiektu do sieci ciepłowniczej.
5. Kto decyduje o rozpoczęciu i zakończeniu sezonu grzewczego?
Decyzja o rozpoczęciu i zakończeniu sezonu grzewczego, a ściślej mówiąc, o rozpoczęciu i przerwaniu dostarczania ciepła do Państwa obiektów, podejmowana jest każdorazowo przez Odbiorcę.
W przypadku, gdy Państwa obiekty ogrzewane są z eksploatowanych przez MPEC węzłów cieplnych, nasze służby eksploatacyjne na Państwa pisemny wniosek mają obowiązek uruchomienia dostawy ciepła dla potrzeb centralnego ogrzewania lub wentylacji, w przeciągu 12 godzin od złożenia wniosku.
Pierwsze włączenie dostawy ciepła (rozpoczęcie sezonu) oraz wyłączenie (zakończenie sezonu), dokonywane jest bezpłatnie. Każde kolejne włączenie lub wyłączenie dostarczania ciepła do Państwa obiektów w trakcie sezonu grzewczego, wykonujemy odpłatnie. Wysokość związanych z tym opłat ujęta jest w cenniku opłat za czynności dodatkowe realizowane przez MPEC.
W przypadku ogrzewania Państwa mieszkań za pośrednictwem mieszkaniowych stacji cieplnych lub z węzłów stałoparametrowych, ciepło dostarczane jest przez cały rok (chyba że umowa sprzedaży ciepła stanowi inaczej). Włączenia i wyłączenia ciepła na cele grzewcze dokonuje wówczas samodzielnie Odbiorca, w dowolnie wybranym przez siebie momencie, bez konieczności informowania naszego przedsiębiorstwa o tym fakcie.
Szczegóły dotyczące procedury włączania i wyłączania dostaw ciepła do obiektu ujęte są w umowie sprzedaży ciepła.
W przypadku, gdy Państwa obiekty ogrzewane są z eksploatowanych przez MPEC węzłów cieplnych, nasze służby eksploatacyjne na Państwa pisemny wniosek mają obowiązek uruchomienia dostawy ciepła dla potrzeb centralnego ogrzewania lub wentylacji, w przeciągu 12 godzin od złożenia wniosku.
Pierwsze włączenie dostawy ciepła (rozpoczęcie sezonu) oraz wyłączenie (zakończenie sezonu), dokonywane jest bezpłatnie. Każde kolejne włączenie lub wyłączenie dostarczania ciepła do Państwa obiektów w trakcie sezonu grzewczego, wykonujemy odpłatnie. Wysokość związanych z tym opłat ujęta jest w cenniku opłat za czynności dodatkowe realizowane przez MPEC.
W przypadku ogrzewania Państwa mieszkań za pośrednictwem mieszkaniowych stacji cieplnych lub z węzłów stałoparametrowych, ciepło dostarczane jest przez cały rok (chyba że umowa sprzedaży ciepła stanowi inaczej). Włączenia i wyłączenia ciepła na cele grzewcze dokonuje wówczas samodzielnie Odbiorca, w dowolnie wybranym przez siebie momencie, bez konieczności informowania naszego przedsiębiorstwa o tym fakcie.
Szczegóły dotyczące procedury włączania i wyłączania dostaw ciepła do obiektu ujęte są w umowie sprzedaży ciepła.
Zamówiona moc cieplna, to zgodnie z definicją zawartą w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 15 stycznia 2007r. "w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemów ciepłowniczych" (Dz.U.2007.16.92) oraz Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 17 września 2010r. "w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło" (Dz.U.2010.194.1291):
"ustalona przez odbiorcę lub podmiot ubiegający się o przyłączenie do sieci ciepłowniczej największą moc cieplna, jaka w danym obiekcie wystąpi w warunkach obliczeniowych, która zgodnie z określonymi w odrębnych przepisach warunkami technicznymi oraz wymaganiami technologicznymi dla tego obiektu jest niezbędna do zapewnienia:
- pokrycia strat ciepła w celu utrzymania normatywnej temperatury i wymiany powietrza w pomieszczeniach,
- utrzymania normatywnej temperatury ciepłej wody w punktach czerpalnych,
-
prawidłowej pracy innych urządzeń lub instalacji."
Zgodnie z bardziej zrozumiałą dla Odbiorców definicją,Zamówiona moc cieplna to maksymalna ilość ciepła jaka może zostać dostarczona i odebrana przez odbiorniki ciepła zainstalowane w danym obiekcie w określonej jednostce czasu (np. 1 godz.) w warunkach obliczeniowych (temp. zewn. - 20ºC).
W przypadku, gdy zamówiona moc cieplna dla Państwa obiektu będzie zbyt mała, przy niższych temperaturach zewnętrznych mieszkania będą niedogrzewane. Dodatkowo zwrócony nośnik ciepła najprawdopodobniej będzie miał zaniżoną temperaturę, a więc nastąpi przekroczenie zamówionej mocy cieplnej.
Warunki obliczeniowe o których mowa w definicji dotyczą temperatury zewnętrznej ustalonej dla danego regionu kraju. W Przemyślu stosuje się zewnętrzną temperaturę obliczeniową - 20oC, co oznacza, że do tej temperatury nasze przedsiębiorstwo gwarantuje utrzymanie temperatury normatywnej w pomieszczeniach (np. dla obiektów mieszkalnych temperatura normatywna wynosi +20oC). Aby powyższe warunki zostały jednak spełnione, wielkość zamówionej mocy cieplnej powinna być przez Odbiorcę prawidłowo oszacowana - z uwzględnieniem zapisów w definicji (lit. a - c).
W praktyce temperatura zewnętrzna obliczeniowa (- 20oC) występuje co najwyżej kilka razy w roku. Wobec czego, sprawdzając wielkość mocy zamówionej należy uwzględniać tzw. współczynniki korygujące, odnoszące faktyczną wielkość poboru mocy w danych warunkach (przy danej temperaturze zewnętrznej), do mocy pobieranej w warunkach obliczeniowych. Współczynniki te zawarte są w tabelach regulacyjnych dostępnych na naszej stronie internetowej.
Istnieją dwa podstawowe sposoby sprawdzania zamówionej mocy cieplnej pobieranej przez Odbiorcę: -
Poprzez odczyt mocy chwilowej wskazanej przez licznik ciepła w danych warunkach atmosferycznych i odniesienie jej do warunków obliczeniowych.
Przykładowo dla Odbiorcy, który zamówił moc cieplną na potrzeby centralnego ogrzewania 10 kW, wielkość mocy zamówionej przy temperaturze zewnętrznej -10oC wyniesie 7,5 kW (10 kW * współczynnik korekcyjny z tabeli regulacyjnej dla -10oC tj. 0,75). -
Przez pomiar zużycia ciepła w GJ lub kWh np. w ciągu doby, przeliczenie go na wielkość mocy w MW i odniesienie do warunków obliczeniowych.
Przykład: dla dobowego zużycia ciepła: 1 GJ (278 kWh) przy temperaturze zewnętrznej -10oC zamówiona moc cieplna wyniesie: 15 kW (ilość ciepła w [kWh] / 24 godziny * współczynnik korygujący dla -10oC: 0,75 = 15 kW). -
Wyniki obliczeń niezależnie od przyjętego sposobu powinny być zbieżne, różnice mogą wynikać z przyjętego do obliczeń czasu pomiaru zużycia ciepła (wyniki w oparciu o dobowe zużycia ciepła mogą się różnić od odczytów miesięcznych, co związane jest z czasem uśredniania wielkości poboru ciepła), lub w przypadku wskazań mocy przez licznik ciepła przez chwilowy, maksymalny pobór ciepła np. uruchomienie dostawy ciepła po przestoju i znacznym schłodzeniu ogrzewanych pomieszczeń.
Omawiany sposób dotyczy wyłącznie ciepła na potrzeby centralnego ogrzewania. Sprawdzanie mocy zamówionej na cele ciepłej wody użytkowej, wentylacji i technologii wymagają indywidualnego podejścia.
7. Kto i na jakiej podstawie ustala wielkość zamówionej mocy cieplnej?
Wielkość ta ustalana jest zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 17 września 2010r. "w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło" (Dz.U.2010.194.1291) przez Odbiorcę.
Zamówiona moc cieplna powinna być wyliczona przez projektanta instalacji odbiorczej i uwzględniać w szczególności przeznaczenie danego obiektu. Podstawą jej ustalenia może być również sporządzony przez uprawnione osoby Bilans Cieplny Budynku. Wychodząc jednak na przeciw oczekiwaniom naszych Odbiorców, pracownicy naszego przedsiębiorstwa przeprowadzają symulacyjne wyliczenia i na tej podstawie składają przyszłym Odbiorcom ciepła propozycje dotyczące wielkości zamówionej mocy cieplnej dla poszczególnych obiektów. Jednak ostateczną decyzję określającą wielkość zamówionej mocy cieplnej podejmuje zawsze Odbiorca.
Zamówiona moc cieplna powinna być wyliczona przez projektanta instalacji odbiorczej i uwzględniać w szczególności przeznaczenie danego obiektu. Podstawą jej ustalenia może być również sporządzony przez uprawnione osoby Bilans Cieplny Budynku. Wychodząc jednak na przeciw oczekiwaniom naszych Odbiorców, pracownicy naszego przedsiębiorstwa przeprowadzają symulacyjne wyliczenia i na tej podstawie składają przyszłym Odbiorcom ciepła propozycje dotyczące wielkości zamówionej mocy cieplnej dla poszczególnych obiektów. Jednak ostateczną decyzję określającą wielkość zamówionej mocy cieplnej podejmuje zawsze Odbiorca.
8. Jaką temperaturę i po jakim czasie powinna mieć dostarczana przez MPEC ciepła woda w kranie?
Dla określenia prawnego wymogu – przedziału temperatury ciepłej wody użytkowej (c.w.u.) w punktach czerpalnych istotny jest stan prawny obowiązujący w chwili powstawania budynku.
Powyższą kwestię reguluje kilka aktów prawnych. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999r. "w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych" (Dz.U.1999.74.836 z późn. zm.) w § 28 stanowi, że cyt.: "Instalacja ciepłej wody użytkowej powinna, w okresie jej użytkowania, zapewniać możliwość dostarczania wody, o temperaturze określonej odrębnymi przepisami, do punktów czerpalnych, zgodnie z warunkami jej użytkowania założonymi w projekcie".
Aby ustalić wysokość "temperatury określonej odrębnymi przepisami" musimy sięgnąć do innych przepisów prawnych, które regulowały wspomnianą kwestię w chwili powstawania budynku.
Generalnie, dla budynków wybudowanych przed 16.12.2002r. (z wyjątkami określonymi w treści rozporządzenia) temperaturę ciepłej wody użytkowej (c.w.u.) określał § 120 Rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994r. "w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie" (Dz.U.1999.15.140 z późn. zm.) który w ust. 1 stanowił, że: cyt.: Instalacja ciepłej wody użytkowej powinna zapewniać uzyskanie w punktach czerpania wody temperatury co najmniej 45oC, lecz nie wyższej niż 55oC. (Wspomniany akt prawny został uchylony z dniem 16.12.2002r.)
Dla budynków wybudowanych po 16.12.2002r. temperaturę c.w.u. określa natomiast § 120 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. "w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie" (Dz.U.2002.75.690 z późn. zm.) cyt.: Instalacja wodociągowa ciepłej wody powinna umożliwiać uzyskanie w punktach czerpalnych wody o temperaturze nie niższej niż 55oC i nie wyższej niż 60oC. Dodatkowo § 120 ust 2a wspominanego rozporządzenia stanowi, że cyt.: Instalacja wodociągowa ciepłej wody powinna umożliwiać przeprowadzanie ciągłej lub okresowej dezynfekcji metodą chemiczną lub fizyczną (w tym okresowe stosowanie metody dezynfekcji cieplnej), bez obniżania trwałości instalacji i zastosowanych w niej wyrobów. Do przeprowadzenia dezynfekcji cieplnej niezbędne jest zapewnienie uzyskania w punktach czerpalnych temperatury wody nie niższej niż 70oC i nie wyższej niż 80oC.
Wprowadzenie prawnego wymogu podniesienia przedziału temperatury ciepłej wody użytkowej w instalacjach c.w.u. z 45-55oC do 55-60oC zostało podyktowane względami higieniczno-sanitarnymi. Wyższa temperatura zmniejsza niebezpieczeństwo namnażania się w instalacjach c.w.u. bakterii z rodzaju Legionella. Dlatego też, przygniatająca większość odbiorców korzystających z ciepłej wody użytkowej przygotowywanej i dostarczanej przez nasze przedsiębiorstwo, pomimo że zarządzane przez nich budynki powstały przed 16.12.2002r. a więc nie są do tego prawnie zobligowani, jeżeli tylko pozwalają na to warunki techniczne, stosują bezpieczniejsze dla użytkowników c.w.u. standardy, określające temp. c.w.u. w punktach czerpalnych na 55-60oC.
Paragraf 120 wspomnianego rozporządzenia stanowi natomiast, że cyt.:
1. W budynkach, z wyjątkiem jednorodzinnych, zagrodowych i rekreacji indywidualnej, w instalacji ciepłej wody powinien być zapewniony stały obieg wody, także na odcinkach przewodów o objętości wewnątrz przewodu powyżej 3 dm3 prowadzących do punktów czerpalnych;
2. W budynkach, z wyjątkiem jednorodzinnych, zagrodowych i rekreacji indywidualnej, w instalacji ciepłej wody powinien być zapewniony stały obieg wody, także na odcinkach przewodów o objętości wewnątrz przewodu powyżej 3 dm3 prowadzących do punktów czerpalnych.
Tak więc, maksymalna ilość wody o temperaturze niższej niż 55oC jaka może wypłynąć z punktu czerpalnego to 3 litry.
Pragniemy dodatkowo wyjaśnić, że warunkiem koniecznym do uzyskania takiego efektu jest dobrze zaprojektowana, prawidłowo wykonana i eksploatowana instalacja w budynku. Instalacja ta, jako integralna część budynku, stanowi najczęściej własność właściciela budynku (wspólnoty, spółdzielni itd.), na którym spoczywa obowiązek zapewnienia jego użytkownikom możliwości prawidłowego korzystania z mediów. Z reguły, zakres usług świadczonych przez MPEC obejmuje dostawę ciepłej wody o odpowiednich parametrach do granicy eksploatacji, znajdującej się najczęściej w pomieszczeniu węzła cieplnego lub na przyłączu do budynku. Za doprowadzenie ciepłej wody o odpowiednich parametrach od granicy eksploatacji do poszczególnych lokali odpowiada najczęściej właściciel lub zarządca budynku.
Powyższą kwestię reguluje kilka aktów prawnych. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999r. "w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych" (Dz.U.1999.74.836 z późn. zm.) w § 28 stanowi, że cyt.: "Instalacja ciepłej wody użytkowej powinna, w okresie jej użytkowania, zapewniać możliwość dostarczania wody, o temperaturze określonej odrębnymi przepisami, do punktów czerpalnych, zgodnie z warunkami jej użytkowania założonymi w projekcie".
Aby ustalić wysokość "temperatury określonej odrębnymi przepisami" musimy sięgnąć do innych przepisów prawnych, które regulowały wspomnianą kwestię w chwili powstawania budynku.
Generalnie, dla budynków wybudowanych przed 16.12.2002r. (z wyjątkami określonymi w treści rozporządzenia) temperaturę ciepłej wody użytkowej (c.w.u.) określał § 120 Rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994r. "w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie" (Dz.U.1999.15.140 z późn. zm.) który w ust. 1 stanowił, że: cyt.: Instalacja ciepłej wody użytkowej powinna zapewniać uzyskanie w punktach czerpania wody temperatury co najmniej 45oC, lecz nie wyższej niż 55oC. (Wspomniany akt prawny został uchylony z dniem 16.12.2002r.)
Dla budynków wybudowanych po 16.12.2002r. temperaturę c.w.u. określa natomiast § 120 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. "w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie" (Dz.U.2002.75.690 z późn. zm.) cyt.: Instalacja wodociągowa ciepłej wody powinna umożliwiać uzyskanie w punktach czerpalnych wody o temperaturze nie niższej niż 55oC i nie wyższej niż 60oC. Dodatkowo § 120 ust 2a wspominanego rozporządzenia stanowi, że cyt.: Instalacja wodociągowa ciepłej wody powinna umożliwiać przeprowadzanie ciągłej lub okresowej dezynfekcji metodą chemiczną lub fizyczną (w tym okresowe stosowanie metody dezynfekcji cieplnej), bez obniżania trwałości instalacji i zastosowanych w niej wyrobów. Do przeprowadzenia dezynfekcji cieplnej niezbędne jest zapewnienie uzyskania w punktach czerpalnych temperatury wody nie niższej niż 70oC i nie wyższej niż 80oC.
Wprowadzenie prawnego wymogu podniesienia przedziału temperatury ciepłej wody użytkowej w instalacjach c.w.u. z 45-55oC do 55-60oC zostało podyktowane względami higieniczno-sanitarnymi. Wyższa temperatura zmniejsza niebezpieczeństwo namnażania się w instalacjach c.w.u. bakterii z rodzaju Legionella. Dlatego też, przygniatająca większość odbiorców korzystających z ciepłej wody użytkowej przygotowywanej i dostarczanej przez nasze przedsiębiorstwo, pomimo że zarządzane przez nich budynki powstały przed 16.12.2002r. a więc nie są do tego prawnie zobligowani, jeżeli tylko pozwalają na to warunki techniczne, stosują bezpieczniejsze dla użytkowników c.w.u. standardy, określające temp. c.w.u. w punktach czerpalnych na 55-60oC.
Paragraf 120 wspomnianego rozporządzenia stanowi natomiast, że cyt.:
1. W budynkach, z wyjątkiem jednorodzinnych, zagrodowych i rekreacji indywidualnej, w instalacji ciepłej wody powinien być zapewniony stały obieg wody, także na odcinkach przewodów o objętości wewnątrz przewodu powyżej 3 dm3 prowadzących do punktów czerpalnych;
2. W budynkach, z wyjątkiem jednorodzinnych, zagrodowych i rekreacji indywidualnej, w instalacji ciepłej wody powinien być zapewniony stały obieg wody, także na odcinkach przewodów o objętości wewnątrz przewodu powyżej 3 dm3 prowadzących do punktów czerpalnych.
Tak więc, maksymalna ilość wody o temperaturze niższej niż 55oC jaka może wypłynąć z punktu czerpalnego to 3 litry.
Pragniemy dodatkowo wyjaśnić, że warunkiem koniecznym do uzyskania takiego efektu jest dobrze zaprojektowana, prawidłowo wykonana i eksploatowana instalacja w budynku. Instalacja ta, jako integralna część budynku, stanowi najczęściej własność właściciela budynku (wspólnoty, spółdzielni itd.), na którym spoczywa obowiązek zapewnienia jego użytkownikom możliwości prawidłowego korzystania z mediów. Z reguły, zakres usług świadczonych przez MPEC obejmuje dostawę ciepłej wody o odpowiednich parametrach do granicy eksploatacji, znajdującej się najczęściej w pomieszczeniu węzła cieplnego lub na przyłączu do budynku. Za doprowadzenie ciepłej wody o odpowiednich parametrach od granicy eksploatacji do poszczególnych lokali odpowiada najczęściej właściciel lub zarządca budynku.
9. Ile kosztuje 1 m3 ciepłej wody dostarczanej przez MPEC?
Bardzo często spotykamy się z tak sformułowanym pytaniem zadawanym z reguły przez przez mieszkańców budynków wielolokalowych rozliczanych przez administratora budynku.
Aby na nie odpowiedzieć, należy chociażby w sposób uproszczony przedstawić mechanizm prowadzenia rozliczeń oraz zasady na jakich prowadzone są przez administratorów (zarządców, właścicieli) budynków rozliczenia za zużytą ciepłą wodę i naliczane opłąty dla poszczególnych lokali z tego tytułu.
Podstawowym dokumentem na podstawie którego prowadzone są rozliczenia za ciepłą wodę przygotowywaną przez nasze przedsiębiorstwo jest faktura za ciepło, wystawiana na umownego odbiorcę, z reguły wspólnotę mieszkaniową, spółdzielnię lub właściciela budynku. Oprócz opłat stałych, których wysokość jest niezależna od ilości faktycznie zużytej w budynku w danym miesiącu ciepłej wody, faktura ta zawiera tzw. opłaty zmienne, zależne od ilości ciepła zużytego do przygotowania - podgrzania wody w danym miesiącu, dla potrzeb danego Odbiorcy. Ilość zużytego ciepła (nie ciepłej wody zużytej w danym budynku ale ilość ciepła potrzebna do podgrzania tej wody) ustalana jest na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego - licznika ciepła. Dlatego też, w zależności od różnych czynników (m.in. temperatury zimnej wody która jest podgrzewana, tzw. rozbioru, czyli ilości wody zużytej przez mieszkańców w danym budynku, wysokości strat ciepła na instalacji c.w.u. w budynku, itp.), różnica rzeczywistych kosztów przygotowania 1 m3 ciepłej wody użytkowej dla tego samego Odbiorcy w poszczególnych miesiącach (okresach rozliczeniowych) może wynosić nawet kilkadziesiąt procent.
Koszty przygotowania c.w.u. dla całego budynku (faktury za ciepło wystawione przez MPEC) dzielone są następnie przez administratora budynku na poszczególne mieszkania, najczęściej proporcjonalnie do ilości ciepłej wody zużytej w mieszkaniach, ustalanej na podstawie wskazań wodomierzy. W efekcie, przyjmując uproszczony schemat rozliczeń, dzieląc kwotę faktur za ciepło wystawionych przez MPEC dla danego Odbiorcy (np. dla całego budynku wspólnoty mieszkaniowej) przez ilość zużytej ciepłej wody (suma wskazań wodomierzy c.w.u. ze wszystkich mieszkań) oraz doliczając do tego koszt surowca (zimnej wody, która została podgrzana) otrzymujemy cenę za 1 m3 c.w.u. zużytej w danym budynku w konkretnym okresie rozliczeniowym. Ewentualne różnice pomiędzy rzeczywistymi kosztami przygotowania ciepłej wody w danym okresie a zaliczkami pobranymi na ten cel od poszczególnych mieszkańców przez administratora mogą natomiast zostać skorygowane w prowadzonych okresowo rozliczeniach.
Aby na nie odpowiedzieć, należy chociażby w sposób uproszczony przedstawić mechanizm prowadzenia rozliczeń oraz zasady na jakich prowadzone są przez administratorów (zarządców, właścicieli) budynków rozliczenia za zużytą ciepłą wodę i naliczane opłąty dla poszczególnych lokali z tego tytułu.
Podstawowym dokumentem na podstawie którego prowadzone są rozliczenia za ciepłą wodę przygotowywaną przez nasze przedsiębiorstwo jest faktura za ciepło, wystawiana na umownego odbiorcę, z reguły wspólnotę mieszkaniową, spółdzielnię lub właściciela budynku. Oprócz opłat stałych, których wysokość jest niezależna od ilości faktycznie zużytej w budynku w danym miesiącu ciepłej wody, faktura ta zawiera tzw. opłaty zmienne, zależne od ilości ciepła zużytego do przygotowania - podgrzania wody w danym miesiącu, dla potrzeb danego Odbiorcy. Ilość zużytego ciepła (nie ciepłej wody zużytej w danym budynku ale ilość ciepła potrzebna do podgrzania tej wody) ustalana jest na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego - licznika ciepła. Dlatego też, w zależności od różnych czynników (m.in. temperatury zimnej wody która jest podgrzewana, tzw. rozbioru, czyli ilości wody zużytej przez mieszkańców w danym budynku, wysokości strat ciepła na instalacji c.w.u. w budynku, itp.), różnica rzeczywistych kosztów przygotowania 1 m3 ciepłej wody użytkowej dla tego samego Odbiorcy w poszczególnych miesiącach (okresach rozliczeniowych) może wynosić nawet kilkadziesiąt procent.
Koszty przygotowania c.w.u. dla całego budynku (faktury za ciepło wystawione przez MPEC) dzielone są następnie przez administratora budynku na poszczególne mieszkania, najczęściej proporcjonalnie do ilości ciepłej wody zużytej w mieszkaniach, ustalanej na podstawie wskazań wodomierzy. W efekcie, przyjmując uproszczony schemat rozliczeń, dzieląc kwotę faktur za ciepło wystawionych przez MPEC dla danego Odbiorcy (np. dla całego budynku wspólnoty mieszkaniowej) przez ilość zużytej ciepłej wody (suma wskazań wodomierzy c.w.u. ze wszystkich mieszkań) oraz doliczając do tego koszt surowca (zimnej wody, która została podgrzana) otrzymujemy cenę za 1 m3 c.w.u. zużytej w danym budynku w konkretnym okresie rozliczeniowym. Ewentualne różnice pomiędzy rzeczywistymi kosztami przygotowania ciepłej wody w danym okresie a zaliczkami pobranymi na ten cel od poszczególnych mieszkańców przez administratora mogą natomiast zostać skorygowane w prowadzonych okresowo rozliczeniach.
Ponieważ pytanie ma charakter symptomatyczny, zaś problem w nim poruszony jest przyczyną częstych nieporozumień na linii MPEC - użytkownicy poszczególnych lokali, postanowiliśmy w miarę dokładnie i przejrzyście przedstawić przyczyny i skutki jego powstawania.
Zgodnie z obowiązującym prawem energetycznym i zawartymi umowami, MPEC zobowiązany jest do dostarczania ciepła, w ilości i o parametrach określonych w umowie sprzedaży ciepła przez Odbiorcę ciepła (wspólnotę mieszkaniową, spółdzielnię, właściciela, dzierżawcę lub najemcę), jedynie do granicy eksploatacji - tzn. najczęściej do układu pomiarowo-rozliczeniowego (licznika ciepła) mierzącego zużycie ciepła w budynku. Wszelkie parametry są ustawiane, monitorowane i regulowane właśnie na tej granicy.
W przypadku wątpliwości, czy parametry ciepła dostarczanego do budynku są zgodne z zamówionymi przez Odbiorcę ciepła, MPEC w dowolnym czasie na życzenie Odbiorcy i w jego obecności przeprowadza kontrolę i sprawdzenie zgodności tych parametrów z zamówionymi przez Odbiorcę.
Wszystkie instalacje i urządzenia znajdujące się w budynku, które służą do transportu ciepła lub ciepłej wody z węzła cieplnego (lub zewnętrznej instalacji odbiorczej) do odbiorników ciepła (grzejników), lub punktów poboru ciepłej wody, łącznie z grzejnikami znajdującymi się w poszczególnych mieszkaniach, to tzw. instalacja odbiorcza budynku, która najczęściej znajduje się w eksploatacji Odbiorcy ciepła (wspólnoty mieszkaniowej, spółdzielni, właściciela itd.), czy też zarządcy nieruchomości.
Z naszych wieloletnich doświadczeń wynika, że praktycznie zawsze problem niedogrzewania poszczególnych mieszkań spowodowany jest dwoma czynnikami:
1. nieprawidłową pracą instalacji c.o. w budynku z powodu niewłaściwej jej regulacji (czy też niewykonania takiej regulacji), co bardzo często wynika z braku dokumentacji technicznej instalacji c.o. lub niezgodności istniejącej dokumentacji ze stanem faktycznym;
2. zaniżeniem wielkości zamówionej mocy cieplnej w stosunku do rzeczywistego zapotrzebowania, która powinna zostać określona przez kompetentne osoby, na podstawie dokumentacji technicznej budynku.
Przeprowadzenie regulacji instalacji odbiorczej c.o. w budynku, jak również określenie wielkości zamówionej mocy cieplnej - na poziomie wystarczającym na pokrycie wszelkich potrzeb cieplnych budynku oraz pozostałych parametrów nośnika ciepła, należą do obowiązków Odbiorcy ciepła, nie zaś do MPEC-u, jako jego dostawcy.
Dosyć często obserwujemy jednak celowe zaniżanie wielkości zamówionej mocy cieplnej przez naszych kontrahentów (bez jakichkolwiek podstaw), co w założeniu ma przynieść oszczędności w opłatach za ciepło. Jak pokazuje praktyka, oszczędności te mają bardzo często charakter pozorny, zaś ich efekty widać dopiero z chwilą pojawienia się problemów z niedogrzewaniem, a w konsekwencji zawilgoceniem i zagrzybieniem pomieszczeń.
Reasumując, w przypadku niedogrzewania poszczególnych lokali, właściwym adresatem Państwa uwag jest właściciel lub zarządca nieruchomości.
Zgodnie z obowiązującym prawem energetycznym i zawartymi umowami, MPEC zobowiązany jest do dostarczania ciepła, w ilości i o parametrach określonych w umowie sprzedaży ciepła przez Odbiorcę ciepła (wspólnotę mieszkaniową, spółdzielnię, właściciela, dzierżawcę lub najemcę), jedynie do granicy eksploatacji - tzn. najczęściej do układu pomiarowo-rozliczeniowego (licznika ciepła) mierzącego zużycie ciepła w budynku. Wszelkie parametry są ustawiane, monitorowane i regulowane właśnie na tej granicy.
W przypadku wątpliwości, czy parametry ciepła dostarczanego do budynku są zgodne z zamówionymi przez Odbiorcę ciepła, MPEC w dowolnym czasie na życzenie Odbiorcy i w jego obecności przeprowadza kontrolę i sprawdzenie zgodności tych parametrów z zamówionymi przez Odbiorcę.
Wszystkie instalacje i urządzenia znajdujące się w budynku, które służą do transportu ciepła lub ciepłej wody z węzła cieplnego (lub zewnętrznej instalacji odbiorczej) do odbiorników ciepła (grzejników), lub punktów poboru ciepłej wody, łącznie z grzejnikami znajdującymi się w poszczególnych mieszkaniach, to tzw. instalacja odbiorcza budynku, która najczęściej znajduje się w eksploatacji Odbiorcy ciepła (wspólnoty mieszkaniowej, spółdzielni, właściciela itd.), czy też zarządcy nieruchomości.
 |
Z naszych wieloletnich doświadczeń wynika, że praktycznie zawsze problem niedogrzewania poszczególnych mieszkań spowodowany jest dwoma czynnikami:
1. nieprawidłową pracą instalacji c.o. w budynku z powodu niewłaściwej jej regulacji (czy też niewykonania takiej regulacji), co bardzo często wynika z braku dokumentacji technicznej instalacji c.o. lub niezgodności istniejącej dokumentacji ze stanem faktycznym;
2. zaniżeniem wielkości zamówionej mocy cieplnej w stosunku do rzeczywistego zapotrzebowania, która powinna zostać określona przez kompetentne osoby, na podstawie dokumentacji technicznej budynku.
Przeprowadzenie regulacji instalacji odbiorczej c.o. w budynku, jak również określenie wielkości zamówionej mocy cieplnej - na poziomie wystarczającym na pokrycie wszelkich potrzeb cieplnych budynku oraz pozostałych parametrów nośnika ciepła, należą do obowiązków Odbiorcy ciepła, nie zaś do MPEC-u, jako jego dostawcy.
Dosyć często obserwujemy jednak celowe zaniżanie wielkości zamówionej mocy cieplnej przez naszych kontrahentów (bez jakichkolwiek podstaw), co w założeniu ma przynieść oszczędności w opłatach za ciepło. Jak pokazuje praktyka, oszczędności te mają bardzo często charakter pozorny, zaś ich efekty widać dopiero z chwilą pojawienia się problemów z niedogrzewaniem, a w konsekwencji zawilgoceniem i zagrzybieniem pomieszczeń.
Reasumując, w przypadku niedogrzewania poszczególnych lokali, właściwym adresatem Państwa uwag jest właściciel lub zarządca nieruchomości.
Jeżeli macie Państwo pytania dotyczące działalności naszego przedsiębiorstwa, prosimy wpisać je w poniższy formularz i przesłać, naciskając przycisk poniżej. Odpowiedź na postawione pytanie umieścimy na stronie, oprócz tego otrzymacie Państwo odpowiedź za pośrednictwem poczty elektronicznej.
